Καθρέφτης της ελληνικής μιζέριας τα spreads των κρατικών ομολόγων

ΕΠΙΤΟΚΙΟ πιστωτικής κάρτας θυμίζει πλέον το spread των 10ετών ελληνικών ομολόγων, ενώ ο δείκτης μιζέριας, ο οποίος απαρτίζεται από την πορεία του ΑΕΠ, την ανεργία, τον πληθωρισμό και μια σειρά άλλους δείκτες ακολουθεί κατά πόδας.






Μετά από μία σύντομη ανάπαυλα η διαφορά επιτοκίου από το αντίστοιχο γερμανικό (3%) εκτινάχθηκε και πάλι πάνω από το 13%. Αποτυπώνεται έτσι η έκδηλη αβεβαιότητα και επιφυλακτικότητα που επικρατεί στην Ελλάδα, κυρίως όμως στις διεθνείς αγορές χρήματος, καθώς διεθνείς οίκοι και ΜΜΕ «πυροβολούσαν» για ακόμη μία φορά την ελληνική οικονομία. Οικονομικοί κύκλοι σημείωναν πως στην νέα εκτίναξη του spread καταγράφεται η πλήρης δυσπιστία των αγορών (δηλαδή συνολικά των δανειστών) για την ικανότητα της Ελλάδας να αντιμετωπίσει τα προβλήματά της.

Στο διήμερο (23-24/5) εντάθηκαν οι εκτιμήσεις ξένων οίκων για πιθανή αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, με ενδεικτικότερη της Moody's, που εξέτασε διάφορα σενάρια και τις επιπτώσεις τους στην ελληνική οικονομία και τις τράπεζες.

Την περασμένη Δευτέρα τα spreads μπορεί να υποχώρησαν κάπως λόγω της θετικής υποδοχής ξένων ΜΜΕ (Bloomberg, «Financial Times», «Wall Street Journal») στα μέτρα που εξήγγειλε η κυβέρνηση παρέμειναν ωστόσο πάνω από τις 1.400 μονάδες βάσης, ενδεικτικό της νευρικότητας και της αβεβαιότητας που επικρατεί στις αγορές. Χρηματιστηριακοί παράγοντες σημείωναν πως την ίδια περίοδο ο... ιός του χρέους ευρωπαϊκών κρατών χτυπούσε και άλλες αγορές (παρασύροντας και την ιταλική) συντηρώντας σε υψηλά επίπεδα τα ελληνικά επιτόκια. Ενδεικτική της κατάστασης που επικρατεί είναι η παράλληλη ενίσχυση του περίφημου δείκτη φόβου (misery index) που ουσιαστικά μετρά τις αντοχές μιας κοινωνίας. Ο εν λόγω δείκτης κυμαίνεται από την αρχή του χρόνου σε ανησυχητικά υψηλά επίπεδα, αποτυπώνοντας τη δυσχερή κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και τη δεινή θέση της κοινωνίας.

Ουσιαστικά η άνοδος του spread ξεκίνησε λίγο μετά τις εκλογές του Οκτωβρίου του 2009, πέρασε τις 200 μονάδες βάσης το Φεβρουάριο του 2010, δηλαδή την εποχή που ο υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου έκανε τις... περίφημες δηλώσεις του περί «Τιτανικού» σε ξένα ΜΜΕ. Εκτοτε οι δηλώσεις, οι ενέργειες των κυβερνώντων φούσκωναν συνεχώς το επιτόκιο των ελληνικών ομολόγων για να πιάσει τις 1.000 μονάδες βάσης την περίοδο που υπογράφτηκε το μνημόμιο, το Μάιο του 2010.

Σύμφωνα με την τεχνική ανάλυση (της ομάδας eZMarket) η προσέγγιση των 1.500 μονάδων βάσης (την Παρασκευή ήταν στις 1.374) θα συνοδεύεται από έντονες πιέσεις των δανειστών και... αγωνιώδεις προσπάθειες της κυβέρνησης να πείσει τους ξένους για την πρόθεσή της να εκπληρώσει τους όρους δανεισμού. Ομως, με βάση την ίδια προσέγγιση, το ρεκόρ στα spreads ενδέχεται να ανοίξει τον ασκό του Αιόλου για νέο γύρο εντονότερων πιέσεων στα ελληνικά ομόλογα και τους τίτλους χωρών της ευρωπαϊκής περιφέρειας (Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία αλλά και Ιταλία). Κύκλος πιέσεων που δεν αποκλείεται (σύμφωνα με αναλυτές) να φουσκώσει ακόμη περισσότερο τα spreads, ωθώντας τα σε πρωτόγνωρα (τριτοκοσμικά) επίπεδα, αποτυπώνοντας την κορύφωση του ελληνικού προβλήματος. Οι εκτιμήσεις είναι εξαιρετικά απαισιόδοξες, η τεχνική ανάλυση για τα spreads και τον misery index «βλέπει» επιδείνωση της κατάστασης.