«Παραμύθι» η συντεταγμένη αναδιάρθρωση, τονίζει ο Σμάγκι της ΕΚΤ

Τον κώδωνα του κινδύνου σε όσους φλερτάρουν με την ιδέα να εγκαταλειφθεί η Ελλάδα στην τύχη της, χτυπά το μέλος του Εκτελεστικού Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Λορέντσο Μπίνι Σμάγκι. Σε συνέντευξή του στους Financial Times υπογράμμισε ότι το σενάριο «συντεταγμένης» αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους δεν είναι παρά ένα παραμύθι. Παράλληλα, εκτίμησε ότι η Ελλάδα έχει και την περιουσία και τα εργαλεία για να βγει από την κρίση.




"Αν η Ελλάδα χρεοκοπούσε, το ελληνικό τραπεζικό σύστημα θα κατέρρεε. Θα χρειαζόταν τότε μία τεράστια αύξηση κεφαλαίων - αλλά από πού θα δίνονταν τα χρήματα;" διερωτήθηκε. Σημείωσε ότι η ελληνική κρίση είναι πολύ διαφορετική από εκείνη που είχε χτυπήσει τα κράτη της Λατινικής Αμερικής, καθώς εκείνες χρωστούσαν κυρίως σε ξένους επενδυτές και το χρέος τους ήταν σε δολάρια και όχι στο εθνικό τους νόμισμα. Επιπροσθέτως, οι κεντρικές τους τράπεζες μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τον πληθωρισμό για να διαφύγουν από την κρίση.

Τόνισε ότι η συζήτηση που άνοιξε για το ενδεχόμενο να αθετήσει η Ελλάδα το χρέος της «υπήρξε πολύ καταστρεπτική». Χαρακτήρισε θανατική ποινή για την Ελλάδα την αναδιάρθρωση του χρέους ή την έξοδο από το ευρώ, προσθέτοντας ότι έχει... καταργηθεί στην Ευρώπη.

Παράλληλα, δήλωσε ότι όσοι φαντάζονται ότι οι επιπτώσεις από την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους θα περιορίζονταν στην Ελλάδα θυμίζουν "εκείνους που στα μέσα του Σεπτεμβρίου του 2008 έλεγαν ότι οι αγορές είχαν προετοιμασθεί πλήρως για τη χρεοκοπία της Lehman Brothers".

Ο Λ. Σμάγκι διαφώνησε με τη θέση του πρώην επικεφαλής οικονομολόγου της ΕΚΤ, Ότμαρ Ίσινγκ, ότι η Ελλάδα είναι αναξιόχρεη. «Οι Έλληνες έχουν περιουσία, την οποία μπορούν να πουλήσουν και να περιορίσουν το χρέος τους και έχουν και τα εργαλεία να αλλάξουν το φορολογικό σύστημα και το σύστημα δαπανών τους. Αν κοιτάξεις τον ισολογισμό της Ελλάδας, δεν είναι αναξιόχρεος», σημείωσε.

Εκτίμησε ότι η τρίοικα θα πρέπει να χορηγήσει επιπλεόν 30 δισ. ευρώ στην Ελλάδα για να καλύψει τις δανειακές της ανάγκες τη διετία 2012-2013.